The New York Times Το Ponce, ένα από τα παλαιότερα μεταγωγικά πλοία του αμερικανικού ναυτικού, έφτασε στα ανοιχτά του Μπαχρέιν την περασμένη εβδομάδα, ενισχύοντας την αμερικανική παρουσία στον Περσικό Κόλπο, με στόχο την αναχαίτιση του Ιράν. Το σκάφος, που είχε ναυπηγηθεί το 1966, επρόκειτο κανονικά να αποσυρθεί, αλλά αναγεννήθηκε ως πλωτή βάση για τη διενέργεια σοβαρών στρατιωτικών επιχειρήσεων σε όλη την περιοχή, το τελευταίο παράδειγμα ενός νέου αμερικανικού είδους πολέμου.Η πρώτη αποστολή του αναγεννημένου Ponce είχε σχεδιαστεί ως αμυντική και χαμηλού προφίλ, αφορούσε δε στον καθαρισμό των Στενών του Ορμούζ από νάρκες, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι απειλές από την Τεχεράνη περί κλεισίματος του ζωτικού εμπορικού υδάτινου διαδρόμου. Στο πλαίσιο αυτού του ρόλου, το Ponce θα λειτουργεί ως ελικοδρόμιο, βάση ομάδων δυτών και σταθμός ανεφοδιασμού και συντήρησης των ναρκαλιευτικών.Με τη σχετικά απλή προσθήκη κινητού στρατοπέδου στο κατάστρωμά του, όμως, το πλοίο μπορεί να λειτουργήσει και ως κινητή βάση για αρκετές εκατοντάδες άνδρες των ειδικών δυνάμεων που θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας αποστολές όπως η διάσωση ομήρων, πλήγματα κατά της τρομοκρατίας, η αναγνώριση, η δολιοφθορά ή άμεσα χτυπήματα. Ακόμη και με αυτήν την προσθήκη υπάρχει αρκετός χώρος για ελικόπτερα και γρήγορα, μικρά πλοία, που προτιμούν οι ειδικές δυνάμεις.Σύμμαχοι και φίλοι είναι σημαντικοί, αλλά θα μπορούσαν να ασκήσουν βέτο σε αμερικανικές αποστολές από βάσεις στα εδάφη τους. Αντίθετα, το Ponce επιχειρεί από διεθνή ύδατα. Το στοιχείο της ταχύτητας και του αιφνιδιασμού είναι καίριας σημασίας για τη στρατιωτική επιτυχία. Το πλοίο μπορεί να πλέει κοντά στις περιοχές των συγκρούσεων και έχοντας την ικανότητα να πραγματοποιεί ποικίλες επιχειρήσεις για διαφορετικά όπλα των ενόπλων δυνάμεων, θα μπορούσε να θεωρηθεί πολυτιμότερο από μία πλατφόρμα όπλων που εκτελεί μόνο μία αποστολή για μία συγκεκριμένη πτέρυγα του στρατού.